Doğayı seven; tükenebilir enerji kaynakları yerine sürdürülebilir enerji kaynağını seçen, egzoz dumanı yerine, temiz hava solumak isteyen bisiklet sever dostlar...
Bu ve bundan sonra; bu konu adı altında açacağım Kilikya Medeniyeti tur yazılarımı; bir gezi yazısı formatının dışında, amatörce bir keşif ve araştırma yazısı olarak yazmayı planlıyorum. Gezmeyi başarabildiğim müddetçe keşif yapacağım ve bunları mümkünse birbirine bağlayarak rotalar oluşturmaya çalışacağım.
Bazılarınız şöyle düşünebilir; acaba "Kilikya" diyerek yanlışlık mı yazıldı? Likya olmasın sakın! Google'a baktım; "kilikya" yazıyorum" ama "Likya" ile ilgili yazıları önüme getiriyor ". Evet, keşif turlarının bulunacağı rota Likya rotası değil, "Kilikya Medeniyetleri Rotası" olacak. Günümüzde hala turistik açıdan popülerliğini kazanamamış bu medeniyet bölgesinin içerisinden geçen rotalardan bahsedeceğim. Kendim keşfedebildiğim kadar size sunacağım...
Dünyanın en ünlü trekking parkularından biri olan Likya Yolu'nun varlığından eminim ki bir çoğumuz haberdarız. Hatta bu yolun bir kısmını bisiklet ile aşabilen arkadaşlarımız bile var. Bir çok yerde "Likya Yürüyüş Parkuru" ile ilgili harita ve yazı bulmanıza rağmen neden "Kilikya Rotası" ile ilgili net bir parkur yok... Neyden bahsettiğimi bu bölgeleri bilen kişiler çok daha iyi anlayacaklardır. Size şöyle tarif edeyim; Mersin'in simgesi Kızkalesi'ni hepimiz çok iyi biliyoruz, onun devamında bulunan "Cennet ve Cehennem" dediğimiz doğal çökükleri de hepimiz biliyoruz. Popiler ve bize satılanın farkındayız ama buzdağının yeteri kadar bilinmeyen yerleride var... Kızkalesi'nden yukarı, yani dağlara doğru tırmandığımız zaman orada da bu medeniyetlerin devamını görmekteyiz. Onlarca tarihi dahi bilinmeyen harabeler, köylerin içerisinde bulunan ama köylüler tarafından çiçeklik olarak kullanılan lahitler ve boş mezarlar mevcut. 950 Metre rakımda, Cambazlı Köyünde bulunan Helenistik Döneme ait "Cambazlı Kilisesi" ve 1200 Metre rakımda "Uzuncaburç Antik Kenti...". Saydıklarım sadece çok küçük bir kısım. Bu yapıların bir kısmı korunaklı, bir kısmıda çalı çırpınır arasında viran bir şekilde gezginleri bekliyor... Neden bunların hepsini ya da bir çoğunu birbirine bağlayarak, keşfetmeye olanak tanınacak bir parkur oluşturulmuyor bilmiyorum. Düşünceler sorulara dönüşüyor ama cevapları ve netlikleri tam olarak yok...
Merak eden arkadaşlarıma " Kilikya " ile ilgili internetten araştırdığım kısa bilgiyi paylaşıyorum.
Ünlü coğrafya yazarı Strabon (I. yüzyıl) bugünkü Mersin ve çevresini Kilikya olarak tanıtmakta ve bölgeyi coğrafi açıdan Ovalık ve Dağlık Kilikya olmak üzere ikiye ayırmaktadır. Her iki Kilikya’nın da başkenti Tarsus idi. Dağlık Kilikya’nın sınırları Manavgat Çayı’ndan Limonlu’ya (Lamus Deresi) kadar uzanan bölgeyi, Ovalık Kilikya ise Limonlu’dan Amanos Dağlarına kadar olan alanı kapsıyordu. Bu sınırlar kesin olmayıp, Roma imparatorları tarafından yeni düzenlemelerle yeniden belirleniyordu. Bu bölgeler, bugün Taşeli ve Çukurova adını taşıyor.
Harita ile " Tarihi Kilikya Bölgesi "
Size kendi çekimim olmayan, internetten bulduğum yukarıda bahsettiğim bir kaç yerin fotoğrafını paylaşacağım. Bu şekilde keşfedilen ama popüler olanları kadar pazarlanamayan tarihi kaynaklarımızı hatırlayabiliriz... Ardından birinci keşif turumda ki; Erdemli ve Silifke sınırlarının arasında kalan denizden 25 km yukarıda ki yaylalara gidiş turumu sizlerle paylaşacağım. Keyifli okumalar...
Uzuncaburç Antik Kenti
Cambazlı Köyü, Cambazlı Kilisesi
MERSİN-ERDEMLİ-ESENPINAR YAYLASI-MERSİN (111 km, 850 metre rakım)
Genellikle şu zamana kadar bir çok turumu tek başıma yapmıştım. Bu sefer bana eşlik edecek arkadaşım Murat'la akşamdan haberleştik ve sabah 6'da Mersin-Mezitli Soli Center alışveriş merkezinin önünce buluşmaya sözleştik. Aslında turumuzun ilk hedefi Esenpınar Yaylasının 8 Km üstünde bulunan tarihi Cambazlı Kilisesine varıp o bölgeyi gezmekti ama temponun yavaşlığından ve dolayısıyla varış süremizden ötürü Esenpınar Yaylası'ndan mükemmel bir yolla sahile indik oradan da Mersin'e geri dönüş yaptık. Bu turun farklı bir anlamıda şuydu; benim ilk günübirlik 100km'yi geçen turum olacaktı, üstelik bu 111 km'lik parkurda birde 850 metrelik rakıma çıkış yapılacaktı. Murat'ın ise ilk uzun soluklu turu olacaktı... Sanıyorum; turdan sonra ilk ve son diyeceğini kendisi de tahmin etmiyordu... (Kaza bela olmadı tabiki) Bende anladım ki; bir kişiyi bisikletten soğutmak istiyorsanız ilk turuna böyle bir parkuru koymanız gerekliymiş... Tabi ki amacım bisikletten soğutmak değildi şaka bir yana ama Murat için çok zorlu bir parkur olacağını ilk yokuşu tırmanırken anlamıştık. Ama başlıbaşına sarfettiği efor kesinlikle taktire değerdi...
Sabah saat 6:00'da buluşma noktasından yola çıkıyoruz...
Limonlu yol ayrımından sonra dağ parkuruna "Merhaba!"
Daha önce Mersin - Erdemli arasında ki parkuru yaptığım için ve sabahın erken saatleri olmasından ötürü Limonlu yol ayrımına kadar fotoğraf çekmiyorum.
Köy ve şehir yaşantısının birbiri içerisinde yer aldığı güzel yollar.
Rampalar eyy biz geldik... Peki şuana yaptığım hiç bir turda karşılaşmadığım "Bozuk Satıh" levhası nedir diye düşünürken, eve geldim ve araştırıp buldum... Şehirlerarası ve bağlantılı yollarda; muhtemelen hız yapılmasını engellemek için düzeltilmeyen, sürdüğünüz taşıtın bilumum parçalarına zarar veren, asfaltı bozulmuş, çukurlu yollarmış... Yahu yol bozuksa onar, tabela dikip sorumluluktan kaçmak da neyin nesi? Sürücüler hız yapmasın düşüncesiyle bilerek bozulmuş bir yol söz konusuysa durum daha da vahim. Çünkü bozuk yol demek sürüşün de bozulma ihtimali demektir !
Murat yokuşları kucaklarken bende fotoğraf çekiyorum.
Yokuşlar dedikte az sanmayın; eğim yüzde 15-20 arasında ilerliyor... Biz bu yokuşlara "ayılma" yokuşu ismini koyduk. Çünkü bir kaç kilometre içinde 150 metre rakıma çıkartıyor ve nabzınıza halay çektirebiliyor.
Rakım: 150
Yollar sabah saatlerinde her zaman olduğu gibi keyifli...
Rakım 200'e geldiğinde Murat düşünceli. "Çok yoruldum" derken etrafından geçen kamyonlara bakış atmaya başladı bile. Otostop çekip bisikletlerle aşmamız gereken yolu, arabayla alma fikrine kesinlikle karşı çıkıyorum ve elimden geldiğince Murat'a moral verip, yola devam etmesini sağlıyorum. Bunu tur boyunca bir çok kez yapıyorum. Çünkü onun hiç tahmin etmeyeceği bir zorluk var ve bu şehir merkezi dışında ki ilk uzun turu oluyor. O şuanda teslim bayrağını çekmek istiyor ama bu zorlukta bırakırsa bir daha asla uzun tura çıkamayacağını, her turunda psikolojik eşiğe yenik düşeceğini ona uzun uzun anlatıyorum...
Arkada ki hafif dumanlık bölge büyük bir çöplük alanı... Çöpleri imha amaçlı yakıyorlar ve o 500 metrelik o bölgede rampa çıkarken nefes alamıyorsunuz. Her yanınızı saran kara sineklerde nazar boncuğunuz oluyor. Tarih ararken, çöplüğe denk gelmişiz...
Yollar bazen testereye dönüşüyor. Sen çık uğraş sarfet sonra tekrar in ve sonra tekrar çık. Aman ne güzel !
Yol üzerinde ki Batısandal Köyüne varıyoruz ve kendimizi su ve gölge bulmak adına güzel insanlar Hava Teyze ve Mehmet Amcanın evine atıyoruz. Teşekkürler buz gibi soğuk su ve hoş sohbetiniz için...
Güzel insanlarla bir fotoğraf daha.
Batısandal köyünde caminin gölgesine sığındık. Saat 11'e geliyor ve hava sıcaklığı 40 dereceleri çoktan aştı.
Bu rota üzerinde her camide bu soğuk su sebillerinden var. Yaptıranın elleri dert görmesin. Çok işe yarıyor.
Köyden çıkıyoruz ve bir kaç rampa daha çıktıkça dinlenmeye geçiyoruz. Her gölgede dinlenir olduk. Murat'ın tur morali sıfırları çoktan tüketiyor ama ben ısrarcıyım öyle kolay pes ettirmem adamı.
Esenpınar Yaylasına son 8 km kalıyor bu fotoğrafta...
Rampanın tam dönüşünde eğimle savaş veren Murat.
Bu fotoğraftan sonra Murat'ın durumunu iyi görmüyorum ve alternatif yollar düşünüyorum. Ben bunu düşünürken o bir kamyonetle çoktan pazarlığa girişmiş bile... Baktım biniyor ardından bana da gel diyor ! Kesinlikle hayııır ! Daha ölmedik ! Murat'a; " Sen Esenpınar'a git yemek yenecek bir restorant bul ve otur beni bekle, bende geliyorum" diyorum... Bu şekilde kalan rampaları tempolu ve seri bir şekilde bisiklet ile tırmanıyorum...
Esenpınar'a geliyoruz ve Murat'ı buluyorum. Ardından yukarıda gördüğünüz bu yemeği afiyetle miğdeye indiyoruz. Resmen biten gücümüzü yeniden kazanıyoruz.
İşte; turla ilgili kararımızı temponun yavaşlığından ve arkadaşımın daha fazla eğim görmek istememesinden ötürü değiştirme kararı alıyorum. Yemeği yiyip dinlenme süresiyle beraber saat 3'ü gösteriyor. Akşama kalmamak için Esenpınar Yaylasından - Ayaş sahile inecek rotayı şöyle bir araştırıyorum ve yelkenler açılsın, iniş başlasın...
Cambazlı Köyü ve o bölgedeki tarihi kiliseyi başka bir keşif turumda yapacağımın sözünü kendime veriyorum...
Esenpınar Yaylasından ayrılmadan ihtiyaç molası için Caminin tuvaletine uğruyorum. Murat arkadaşımda bisikletlere ben bakarım diyor. Aradan 5 dakika ancak geçiyor ve ne göreyim Murat horuldayarak uyuyor. Bu sahneyle karşılaşınca çok gülüyorum ama onu da anlayabiliyorum. İdmansız ve bu derece zorlu bir parkur, sıcaklığında 45 dereceleri gördüğünü düşünürsek; adamı bayıltırda, uyuturda...
Eğimler bu sefer tersine işliyor. 18 Km'lik muhteşem bir iniş ve inanılmaz güzellikte bir yol. Nereden bilebilirdik ki yolun bitişinin jubileyle olacağını... (Devamında) Yol üzerinde lahit ve kaya mezarlarının bulunduğu köylerden tutun da ismi sanı belli bile olmayan surlara kadar herşey var... Şuana kadar karşılaştığım en keyifli iniş parkuru olduğunu söyleyebilirim...
İnişlerde Murat'ın morali gittikçe yükseliyor ve ağzından şu sözler dökülüyor... " eğer bu çektiğim eziyetin karşılığı buysa kesinlikle değer ! "
İnişin bir bölümü ilginç derecede parke kaplı yola dönüşüyor ve sol tarafımız küçükbaş hayvan çiftliği...
Derin mavilikleri gördük ama Deniz mi yoksa gökyüzü mü emin olamıyoruz.
Ve sahil kıyılarında ki imara kimi zaman(!) uygun kimi zaman uygun olmayan(!) o uzun otel ve binalar !!! Denizi görüyoruz...
Yol üzerinde ki adını bilmediğim ama kendi uydurmamla ismini "Lahitli Köy" olarak koyduğum yerin ve bazı tarihi surların fotoğraflarını çekmeden aşağı iniyorum. Oraları zaman sıkıntısından ötürü fotoğraflayamıyorum ama hafızama atıyorum... Merak edip bence bu rotadan yukarı doğru tırmanabilirsiniz...
Sahille buluştuğumuz noktada Kilikya dönemine ait büyük bir amfi tiyatro bölgesi...
Manzara ve inişte ki bitiş o kadar güzel ki gözlerimi alamıyorum. Birde gün batımının verdiği bir sıcak görüntü keyfinize keyif katıyor...
Tiyatro'nun önünde bulunan şuanda gördüğünüz tarihi surlar i.S 2.yy'a tarihleniyor. 2800 kişilik bu kompleksin altından görsel güzelliğide sağlamak amacıyla bir nehir aktığı düşünülüyor.
Anıt bilgilendirme. Aşağıda yazan isim bu bölgenin eski ismi...
İnişe hoşçakal diyip, kalabalık ve tehlikelerle dolu anayoldan 50 km boyunca Mersin'e devam...
Ayaş'ta fotoğraf çekindikten sonra 50 km'lik yol boyunca karanlığa kalmamak adına fotoğraf çekinmiyoruz...
Evet, saat akşam 9'da sağ sağlim eve varıyoruz... Murat'ın bundan sonra 15 Km'lik daha yolu olması ve yorgunluğunun ciddi derecelere ulaşmasından ötürü; yoğun trafikte dikkat dağınıklığı yaşayabileceğini düşünerek onu ve bisikletini araba ile götürmeye karar veriyorum. Bizde güzel bir dinlenme ve yemekten sonra Murat'ı evine bırakıp bu turu sonlandırıyorum...
TUR SONU RAPORU:
YAPILAN KM: 111 KM
ORTALAMA HIZ: 13.1
MAK. HIZ : 54.7
SÜRÜŞ SÜRESİ: 8 SAAT 29 DAKİKA
ÇIKILAN TOPLAM YOKUŞ: 1314 METRE
